Yasal Uyarılar’ 
Telif Hakkı ‘UYAR VE KALDIR’
Bir Zamanlar Yasaklanan 10 İlginç Şey
Oldukça zararsız olsalar da yasaklandılar. Çoğunlukla, bu yasalardan sorumlu olanların yasakların belirtilen amaçlarından başka sebepleri vardır. Bu listede bir kez yasaklanan ürünler spordan içeceklere ve hatta tatillere kadar çeşitlilik gösterir.FUTBOL
Futbol, İngiltere ve İskoçya'da birkaç kez yasaklanan çalkantılı bir tarihe sahiptir. İngiltere'nin II. Edward'ı, 13 Nisan 1314'te Londra'daki sporu yasaklayan ilk yasağı çıkardı. Futbolun gürültüye neden olduğunu ve istenmeyen sonuçlara yol açabileceğini söyledi. İkinci bir yasak, 1331'de Edward III'ün futbolu daha da yasakladığında izledi. Edward III, 1363'te tüm sporları yasakladı ve herkesin okçuluk yerine alıştırmalarını emretti. Krallar Richard II, Henry IV ve Henry V, aynı zamanda saltanatlarında futbolu yasakladılar. Yasakların çoğu, insanların okçuluktan ziyade futbol oynamak için daha fazla zaman harcadıkları endişesiyle çıkmış olsa da, krallar, denekleri görünmeye çalıştıkça, deneklerinin bowlingçiliğiyle gerçekten ilgili değildi.
NOEL
1659'da, Püritenler Noel'i yasaklayarak imkansız hale getirdiler. Püritenler, Hıristiyanlığın katı bir yorumunu yapmışlardı ve Noel de dahil olmak üzere tüm kutlama biçimlerinin günah olduğuna inanıyorlardı. Ayrıca Noel'i pagan bir tatil olarak kabul ettiler. Prensipler İngiliz parlamentosunda çoğunluk haline geldikten sonra, 1644'te Noel festivalleri ilk kez İngiltere'de yasaklandı. New England'daki Püritenler yasağı duydu ve benzer bir açıklama yaptı. Yasak Noel'de durmadı. Noel ağaçları, süslemeler ve kıyma turtaları gibi yemekler de yasaklandı. Kimsenin Noel'i gizlice kutlamadığından emin olmak için, işletmelerin Noel gününde açık kalmasını talep ettiler. Kasabadaki engeller Noel'den önceki günlerde yürürken, ertesi gün hiçbir Noel'in olmadığını hatırlattı. Noel 1660'a kadar İngiltere'de ve 1681'e kadar New England'da yasaklandı.
SATRANÇ
Tarih boyunca çeşitli zamanlarda, İran, Mısır, Japonya ve Fransa'da satranç yasaklandı. Modern Afganistan'da yasaklandı ve şu anda Suudi Arabistan'da yasaklandı. Kent, Umar bin al-Khatta'nın Müslüman ordusu tarafından ele geçirildikten sonra, MS 644'te İran'da satranç yasaklandı. Al-Khatta, kumar oynamasına yol açabilecek endişeler konusunda satranç oynamayı yasakladı. Bundan birkaç yıl sonra, İmparator Jito Japonya'daki satranç yasakladı. 1005'te Mısır'da yasadışıydı ve 1061'de Ostinli Kardinal Damiani, din adamlarının oyunu oynamasını yasakladı. Satranç, 1195'te Doğu Ortodoks Kilisesi ve 1254'te Fransa'da yasaklandı. Kral Louis IX, satrancın “yararsız” ve “sıkıcı” olduğunu söyledi. Taliban 2001'de satranç oynamayı yasakladı. İnsanları namaz kıldığını ve kumar oynamaya teşvik edebileceğini iddia ettiler. Suudi Arabistan, 2016'da oyunun bir zamanlayıcı olduğunu söyledi. Bu krallıkların, kiliselerin ve monarşilerin hepsinin satrançları temkinli bahaneler yüzünden yasakladığı açıktır. Bu, altta yatan nedenlerin açıklanamayacağı anlamına gelir. Altta yatan nedenin din olduğu şüphesi var. İnsanlar şans eseri ya da bir şans oyunu kaybettiklerinde şanslarını kontrol eden güçlü bir varlık olabilirler. Ancak, satranç gibi bir strateji oyunuyla, kazanımlarının ya da kaybının eylemleriyle belirlendiğini fark edebilirler. Liderler, bu inancı gerçek dünyaya uygularlarsa bunun bir tehdit oluşturacağından korkuyorlardı.
PATLAMIŞ MISIR
Sessiz film döneminde patlamış mısır film sinemalarından yasaklandı. O zamanlar, filmler, filmlerde altyazıları okuyabilecek olan, muhtemelen üst sınıfların en çok eğlendikleri bir eğlenceliydi. Sinemalar hedef kitleye hitap etmek için pahalı bir şekilde döşenmiştir. Zeminler pahalı halı ve kilimlerle kaplandı. Tiyatro sahipleri, paçavra bitlerinin halılarını karıştırmasını istemediler, bu yüzden sadece yasakladılar. (Patlamış mısır o zamanlar genel olarak satılan bir sokak yemeği idi.) Bu, ilk ses filmlerinin ortaya çıktığı Büyük Buhran sırasında değişti. Artık insanların en sevdikleri filmlerden zevk almaları için eğitilmeleri gerekmiyordu. Bu sinemaları alt sınıflara açtı. Büyük Buhranın yüksekliğinde bile ucuz olan patlamış mısırlarıyla geldiler. Patlamış mısır satıcıları büyük pazar potansiyelini fark ettiler ve eşyalarını sinema salonlarına yaklaştırdılar. Sinema sahipleri neler olduğunu anladı ve satıcıları kendi tesislerinde patlamış mısır satmak için şarj etmeye başladılar. Sahipler daha sonra patlamış mısır sattıkları takdirde daha fazla kar elde edebileceklerini fark ettiler, bu yüzden işletmelerine eklediler.
BOWLİNG
Bowling, İngiliz kralları tarafından yasaklanmış başka bir spordur. Daha önce futbolu yasaklamaktan bahsettiğimiz King Edward III, 1366'da bowling yapmayı yasakladı, çünkü insanları okçuluk yapmaktan alıkoydu. Kral Edward IV, 1477'de, diğer birçok spor ve oyunun yanı sıra, insanların hepsinin bow yeterliliğiyle ilgili çalışmalarını durdurdukları endişeleri yüzünden yasakladı. Kral Henry VIII, bir bowling oyuncusu olmasına rağmen, bowlingi yasakladı. Kendinden öncekiler gibi, yasağı da okçulara yöneltilmişti, o da şikayette bulundu ve okçuluk yapmaktan ziyade bowling yapmak ve spor yapmakla daha çok zaman harcadı. Henry'nin bowlingi sevmesi, onu tamamen yasaklamaktan alıkoydu. Bununla birlikte, aristokrasinin özel eyaletine bowling bırakacak belirli yasaları uyguladı. İlk olarak, bir bowling yeşili olan herkesin 100 sterlin vergi ödemesi bekleniyordu. Açık yeşiller yasa dışıydı. Yeşiller içeride ve özel amaçlar için kullanıldılar.
PANTOLON GİYEN KADINLAR
1800'de Paris polis şefi, kadınların erkek giyim eşyası giymeden önce polis merkezinden izin almak için ihtiyaç duyduklarını açıkladı. 1892'de, yasa, bir atın dizginlerini her zaman tutmaları koşuluyla, kadınların pantolon giymelerine izin vermek için yeniden düzenlenmiştir. Yasa 1909'da kadının bisiklete binme şartını da içerecek şekilde daha da yenilendi. Bisikletten ayrılırlarsa, ellerini gidonlara tutmaları gerekiyordu. 1969'da Paris’in o zamanki polis şefine belediye meclisi tarafından yasayı yürürlükten kaldırması istendi. O, modanın öngörülemez doğası nedeniyle kanunun yeniden gerekli olabileceğini söyleyerek (artık uygulanmamış olsa bile) reddetti. İronik olarak, Parisli polis kadınları daha sonra üniformalarının bir parçası olarak pantolon giymeye başlayacaklardı. Yasanın iptal edilmesine yönelik bir başka girişimde de, cinsiyet eşitliğinden sorumlu bakanın görevlendirilmesinin zorunlu olmadığı gerekçesiyle, yasa değişikliği yapılmasının gereksiz olduğu belirtildi. Kanun sonunda 31 Ocak 2013'te kaldırıldı.
KADINLARIN KREDİ KARTI KULLANMASI
Amerika Birleşik Devletleri'ndeki kadınlar, en azından resmi olarak değil, kredi kartlarına sahip olmaktan açıkça yasaklanmış değildi. Ancak, açık ayrımcılık yaşadılar ve bunları elde etmenin zor olduğunu gördüler. Evli kadınların, kâğıtlarının kredi kartı verilebilmesi için başvurularını imzalamaları gerekiyordu. Dullar ve bekar kadınların kefaret için bir erkek bulması bekleniyordu. Bir kadının ayrıca bir kredi kartı verilebilmesi için medeni durumunu ve çocuk sayısını ortaya çıkarması istenmiştir. Kartında harcayabileceği maksimum tutarı hesaplamak için kazançları da yarıya indirildi. Ayrımcılık, Kongre'nin, Kredi Kartı Başvurusu Yasasını geçtiği 1974'e kadar devam etti; bu da, herhangi bir kredi kartı başvurusunu cinsiyet, ırk, din vb.
KAHVE DÜKKANLARI
1675 yılında, İngiltere Kralı II. Charles kahve dükkanlarını yasaklayan bir yasayı kabul etti. Bazı yaratıcı girişimcileri “evden çalışma” dan durdurmak için herkesi evlerinden kahve satmalarını yasakladı. Aslında, herkesi herhangi bir evde ya da dükkanda kahve, çay, çikolata ve şerbet satmasını yasakladı. Yasağın kahve ile hiçbir ilgisi yoktu. Kral sadece insanların kahve dükkanlarında bir isyan planlayabileceği konusunda endişeliydi. Kahve dükkanları, günümüz barlarına eşdeğerdi. Yalnız Londra'da 3 bin kadar insan vardı, buralarda insanlar dedikodu yapmak ve ulusal konuları tartışmak için toplandılar. Kral Charles II, insanlara güvenmeye geldiğinde acı bir tarih geçirdi ve her zaman herkesin onu incitmekle suçlandığından şüphelendi. Yine de, yasağı hakkında tebliğlerini bildirmek için verdiği kararda belirtmemişti. Kahve dükkanlarının insanları tembelleştirdiğini ve halk huzurunu bozduğunu iddia etti. Yasak, hiçbir zaman yürürlüğe girmemişti, çünkü etkili hale gelmeden iki gün önce kaldırıldı.
MAYO
Mayo, 20. yüzyılın başlarında ahlaki bir paniğe neden oldu. 1900'lerden önce, mayo yünden yapılmış ve tüm vücudu kaplamıştır. Düzenli günlük kıyafetlerle bile karşılaştırılabilirdi. Banyo kıyafetlerinin kolsuz ve sıkı hale geldiği 20. yüzyılda işler değişti. Kamuoyunun itibarını korumak için, şehirler ve plajlar, plajlarında izin verilen mayolar için minimum uzunluk belirlemek üzere yasa ve yönetmelikler çıkarmaya başladılar. Tek parça mayo tamamen yasaklandı. New York ve Şikago gibi ünlü şehirler de dahil olmak üzere birçok plajda kısa mayo giymek için birkaç kadın tutuklandı. 1919'da New York, kadınların sadece onaylı mayo giymesini sağlamak için plajlarını devriye gezmek için 20 özel kadın şerif kurdu. 1921'de, Hawaii, kadınların daha uzun bir bezle örtmeleri şartıyla kısa mayolar giymelerine izin vermek için yasasını değiştirdi. Bazı kadınlar bu kanunun sınırları içinde kalmak için havlu ve yağmurluklarla kaplandılar. Hükümetler daha kısa mayolarla kadınları tolere etmeye başladıklarında 1930'larda işler değişmeye başladı.
BİKİNİ
Bikini, kamu yitiğine karşı savaşın başka bir kurbanıydı. 1946'da piyasaya sürüldükten kısa bir süre sonra kendi ahlaki paniğe neden oldu. Bir noktada, yapımcısı Louis Reard, zayıf satışları yüzünden şaşkınlığa uğradı ve neredeyse pes etti. Bikini Fransa, İspanya, İtalya, Portekiz, Avustralya ve ABD'nin bazı bölgelerinde yasaklandı. Bir zamanlar, Hollywood filmlerinde de gösterilemezdi. 1953'te, Benidorm belediye başkanı Pedro Zaragoza, İspanya'nın tümünde kıyafet giyilmesine rağmen şehirdeki plajlarda bikini giymesine izin verdi. İngiliz turistler bikinilerini şehre getiriyorlardı ve belediye başkanı Benidorm'u bir turist beldesine çevirecek olsa bile, bikinilerini giymelerine izin vermesi gerektiğini biliyordu. Birçok kadın, Sivil Muhafız üyeleriyle plajlarda sıkıntıya girdi. Bu çelişkili yasa. Yine de Zaragoza, bikininin kalmasına izin vermeye kararlıydı. Madrid'deki İspanya'nın askeri diktatörü General Francisco Franco'yu ziyaret etmek için scooterını sekiz saatlik bir yolculuğa çıkardı. Pantolonu generalle tanıştığı sırada motor yağı ile boyandı. General Franco kabul etti ve bikini yavaş yavaş İspanya'ya girdi.
kaynak : http://listverse.com
Daha Fazla Radyo için 
Daha Fazla Televizyon için 
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder